/usr/share/doc/kde/HTML/gl/kstars/parallax.docbook is in kde-l10n-gl 4:4.8.2-0ubuntu2.
This file is owned by root:root, with mode 0o644.
The actual contents of the file can be viewed below.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 | <sect1 id="ai-parallax">
<sect1info>
<author
><firstname
>James</firstname
> <surname
>Lindenschmidt</surname
> </author>
</sect1info>
<title
>Paralaxe</title>
<indexterm
><primary
>Paralaxe</primary
></indexterm>
<indexterm
><primary
>Unidade Astronómica</primary
><see
>Paralaxe</see
></indexterm>
<indexterm
><primary
>Parsec</primary
><see
>Paralaxe</see
></indexterm>
<para
>A <firstterm
>paralaxe</firstterm
> é a mudanza aparente da posición observada dun obxecto causada por un desprazamento na posición do observador. Como exemplo, ergue a man diante de ti co brazo estendido e observa un obxecto do outro lado do cuarto que estea detrás da man. Despois inclina a cabeza para o ombro dereito e a man aparecerá á esquerda do obxecto distante. Inclina a cabeza para o ombro esquerdo e a man parecerá que se desprazou á dereita do obxecto distante. </para>
<para
>Debido a que a Terra está en órbita arredor do Sol, observamos o ceo desde unha posición en movemento constante no espazo. Polo tanto, esperaríamos ver un efecto de <firstterm
>paralaxe anual</firstterm
>, no que as posicións dos obxectos próximos parecesen <quote
>abanear</quote
> para diante e para tras en resposta ao noso movemento arredor do Sol. Na verdade, isto si sucede mais as distancias a mesmo as estrelas máis próximas son tan grandes que hai que facer observacións moi coidadosas cun telescopio paras detectalo<footnote
><para
>Os antigos astrónomos gregos coñecían a paralaxe; dado que non podían observar a paralaxe anual nas posicións das estrelas, concluíron que a Terra non podía estar en movemento arredor do Sol. O que non percibiron foi que as estrelas están millóns de veces máis lonxe que o Sol, polo que é imposíbel ver o efecto de paralaxe co ollo nu.</para
></footnote
>. </para>
<para
>Os telescopios modernos permitenll que os astrónomos utilicen a paralaxe anual para medir a distancias ás estrelas próximas utilizando a triangulación. O astrónomo mide coidadosamente a posición da estrela en dúas datas espaciadas seis meses. Canto máis próxima estea a estrela do Sol, maior é o desprazamento aparente na súa posición entre as dúas datas. </para>
<para
>Durante o período de seis meses, a Terra moveuse ao longo da metade da súa órbita arredor do Sol; neste tempo a súa posición mudou 2 <firstterm
>Unidades Astronómicas</firstterm
> (abreviado como AU; 1AU é a distancia da Terra ao Sol, uns 150 millóns de quilómetros). Parece unha distancia moi longa, mais mesmo a estrela máis próxima ao Sol (alfa Centauri) está a uns 40 <emphasis
>billóns</emphasis
> de quilómetros. Polo tanto, a paralaxe anual é moi pequena, tipicamente menor que un <firstterm
>segundo de arco</firstterm
>, que é só 1/3600 de un grao. Unha unidade de distancia cómoda para as estrelas próximas é o <firstterm
>parsec</firstterm
>, que é a abreviatura de "segundo de arco de paralaxe". Un parsec é a distancia á que estaría unha estrela se o seu ángulo de paralaxe observado for de un segundo de arco. É igual a 3,26 anos luz, ou 31 billóns de quilómetros<footnote
><para
>Os astrónomos gostan tanto desta unidade que agora utilizan <quote
>quiloparsecs</quote
> para medir distancias a escala galáctica e <quote
>Megaparsecs</quote
> para medir distancias intergalácticas, mesmo se estas distancias son demasiado grandes como para teren unha paralaxe observábel. Para determinar estas distancias requírense outros métodos</para
></footnote
>. </para>
</sect1>
|