kde-l10n-gl 4:4.8.2-0ubuntu2 / usr / share / doc / kde / HTML / gl / kmail / configure.docbook

<chapter id="configure">

<chapterinfo>
<authorgroup>
<author
><firstname
>Daniel</firstname
> <surname
>Naber</surname
> <affiliation
><address
> <email
>daniel.naber@t-online.de</email>
</address
></affiliation>
</author>
<author
><firstname
>David</firstname
> <surname
>Rugge</surname
> <affiliation
><address
> <email
>davidrugge@mediaone.net</email>
</address
></affiliation>
</author>
<author
><firstname
>Marc</firstname
> <surname
>Mutz</surname
> <affiliation
><orgname
>Klar&auml;lvdalens Datakonsult AB</orgname
> <address
> <email
>mutz@kde.org</email
> </address
> </affiliation>
</author>
<author
><firstname
>Michel</firstname
> <surname
>Boyer de la Giroday</surname
> <affiliation
><address
> <email
>michel@kdab.net</email>
</address
></affiliation>
</author>
<othercredit role="translator"
><firstname
>Xosé</firstname
><surname
>Calvo</surname
><affiliation
><address
><email
></email
></address
></affiliation
><contrib
>Tradutor do proxecto Trasno</contrib
></othercredit
> 
</authorgroup>
<date
>2004-07-13</date
> <releaseinfo
>1.7</releaseinfo
> </chapterinfo>

<title
>Configurar o &kmail;</title>

<sect1 id="configure-generalinfo">
<title
>Información xeral</title>

<para
>A fiestra de configuración do &kmail; permite configurar o &kmail; de moitos xeitos. Pódese acceder a ela mediante <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
> <guimenuitem
>Configurar &kmail;...</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>

<para
>Divídese en seis páxinas, representada cada unha delas por unha das iconas da lista da banda esquerda do diálogo. As páxinas descríbense en detalle embaixo.</para>

<para
>O diálogo ten varios botóns:</para>

<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Axuda</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto fai que o manual se abra na páxina axeitada.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Valores predeterminados</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto fai que as opcións de configuración da páxina actual volvan aos seus valores por omisión.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Cargar Perfil...</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto abre un diálogo que ofrece varios perfís de configuración. Pódeos empregar como puntos de partida para a súa configuración persoal.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Restaurar</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto desfai todas as alteracións que se fixesen desde a última vez que se gardaron as opcións.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Aceitar</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto garda a configuración e fecha o diálogo de configuración.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Aplicar</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto garda a configuración sen fechar o diálogo de configuración.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guibutton
>Cancelar</guibutton
></term>
<listitem
><para
>Isto fecha o diálogo de configuración sen gardar as alteracións que se fixesen.</para
></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>

</sect1>

<sect1 id="configure-identity">
<title
>Páxina Identidades</title>

<para
>Pódese atopar unha introdución rápida á páxina <guilabel
>Identidades</guilabel
> na sección <link linkend="getting-started"
>Iniciación</link
>.</para>

<para
>Esta páxina permite crear unha ou máis <emphasis
>Identidades</emphasis
>, &ie; combinacións de nome, enderezo de correo electrónico e outras opcións. Por exemplo, pódese crear unha identidade para a comunicación profesional e outra para a comunicación persoal. Se vostede dispón de máis dun enderezo de correo electrónico, pode crear unha identidade por enderezo. Poderá seleccionar unha identidade para cada mensaxe.</para>

<para
>A páxina consiste nunha listaxe de identidades e botóns para xestionalas. A listaxe de identidades mostra sempre como mínimo unha identidade, que é a identidade <guilabel
>Predeterminada</guilabel
>.</para>

<para
>Para engadir unha identidade nova á listaxe de identidades, prema o botón <guibutton
>Engadir...</guibutton
>. Aparecerá o diálogo <link linkend="configure-identity-newidentitydialog"
>Nova Identidade</link
>.</para>

<sect2 id="configure-identity-newidentitydialog">
<title
>O diálogo <guilabel
>Nova Identidade</guilabel
></title>

<para
>Ten que introducir o nome da nova identidade no campo <guilabel
>Nova entidade</guilabel
>. Este será o nome que se mostre na listaxe de identidades.</para>

<para
>Pode escoller como se ha de inicializar a identidade seleccionando unha das tres opcións que hai no centro do diálogo:</para>

<variablelist>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Con campos baleiros</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Límpanse ou énchense cos valores normais todos os campos da nova identidade.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Usar as opcións do Centro de Control</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Utilízase a configuración do perfíl por de correo por omisión do <application
>Centro de Control</application
> (pódese modificar en <menuchoice
><guimenu
>Internet e Rede</guimenu
> <guimenuitem
>Correo electrónico</guimenuitem
></menuchoice
> no <application
>Centro de Control</application
>).</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Duplicar unha entidade existente</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Copia todos os campos dunha identidade xa existente. Pódese escoller a identidade que se quere copiar seleccionando a entrada correspondante no menú despregábel <guilabel
>Identidades existentes</guilabel
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>

</sect2>

<sect2 id="configure-identity-general">
<title
>Xeral</title>

<para
>A pestana <guilabel
>Xeral</guilabel
> permite especificar algunhas opcións básicas da identidada seleccionada nese momento.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>O seu nome</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Introduza aquí o seu nome completo (o que se chama ás veces <emphasis
>nome a mostrar</emphasis
>). Ainda que este campo non é estritamente obrigatorio, recoméndase introducir aquí o valor correcto.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Organización</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Introduza aquí o nome da organización para a que traballa. Este campo é opcional.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Enderezo de correo electrónico</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Introduza aquí o seu enderezo de e-mail, &ie; algo parecido a <userinput
>xan@exemplo.com</userinput
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<example>
<title
>Exemplo</title>
<para
>Se o seu enderezo é <replaceable
>Xan Moure &lt;xan@exemplo.com&gt;</replaceable
> ha de introducir <userinput
>Xan Moure</userinput
> no campo <guilabel
>O seu nome</guilabel
> e <userinput
>xan@exemplo.com</userinput
> no campo <guilabel
>Enderezo de correo electrónico</guilabel
>.</para
></example>
</sect2>

    <sect2 id="configure-identity-cryptography">
      <title
>Criptografía </title>

      <para
>A pestana <guilabel
>Criptografía</guilabel
> permite especificar chaves &openpgp; e &smime; asociadas con esta identidade, así como escoller o formato de mensaxe (criptográfico) preferido que se queira empregar. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-openpgp-sign">
	  <term>
	    <guilabel
>Chave de asinado OpenPGP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Aquí pódese seleccionar a chave que se queira utilizar ao asinar con &openpgp; mensaxes escritas con esta identidade. </para>
	    <para
>Para maior brevidade, só se mostra o id curto das chaves seleccionadas. Se se pasa co rato por riba da listaxe aparece máis información nunha xaneliña. </para>
	    <para
>Para limpar a etiqueta prema o botón <guibutton
>Limpar</guibutton
>. </para>
	    <para
>Para alterar a chave seleccionada, prema o botón <guibutton
>Cambiar...</guibutton
>. Aparece un diálogo no que se listan todas as chaves &openpgp; secretas e é posíbel escoller a que se queira utilizar. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	
	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-openpgp-encrypt">
	  <term>
	    <guilabel
>Chave de cifrado OpenPGP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Aquí pódese seleccionar a chave coa que cifrar con &openpgp; as mensaxes cando esta identidade e <xref linkend="configure-security-composing-encrypt-to-self"/>están activas. Esta chave úsase tamén para a función <xref linkend="composer-attach-attach-my-public-key"/> do <link linkend="the-composer-window"
>Compositor</link
>. </para>
	    <para
>Para modificar a chave seleccionada, prema o botón <guibutton
>Cambiar...</guibutton
>. Aparece un diálogo no que se listan todas as chaves &openpgp; atopadas no seu chaveiro e é posíbel escoller a que se queira utilizar. </para>
	    <para
>Pódese limpar a lista de chaves e obter máis información acerca delas do mesmo xeito que o descrito para <xref linkend="configure-identity-cryptography-openpgp-sign"/>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	
	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-smime-sign">
	  <term>
	    <guilabel
>Certificado de asinado &smime;</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Aquí pódese seleccionar a chave que se queira utilizar ao asinar con &smime; mensaxes escritas con esta identidade. </para>
	    <para
>Para alterar o certificado seleccionado, prema o botón <guibutton
>Cambiar...</guibutton
>. Aparece un diálogo no que se listan todos os certificados &smime;secretos e é posíbel escoller o que se queira utilizar. </para>
	    <para
>Pódese limpar a lista de certificados e obter máis información acerca delas do mesmo xeito que o descrito para <xref linkend="configure-identity-cryptography-openpgp-sign"/>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	
	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-smime-encrypt">
	  <term>
	    <guilabel
>Certificado de cifrado &smime;</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Aquí pódese seleccionar o certificado que se queira utilizar aocifrar mensaxes con &smime; cando esta identidade e <xref linkend="configure-security-composing-encrypt-to-self"/> estean activas. </para>
	    <para
>Para alterar o certificado seleccionado, prema o botón <guibutton
>Cambiar...</guibutton
>. Aparece un diálogo no que se listan todos os certificados de cifrado &smime; que se atopen na súa caixa de chaves local e é posíbel escoller o que se queira utilizar. </para>
	    <para
>Pódese limpar a lista de certificados e obter máis información acerca delas do mesmo xeito que o descrito para <xref linkend="configure-identity-cryptography-openpgp-sign"/>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-preferred-format">
	  <term>
	    <guilabel
>Formato preferido para o cifrado de mensaxes</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Aquí pódese escoller o formato de mensaxes criptográfico que se quere utilizar por omisión con esta identidade. </para>
	    <para
>Pódese escoller calquera dos catro formatos que acepta o &kmail; ou deixar a opción na configuración por omisión recomendada de <guilabel
>Calquera</guilabel
>, que escollerá un formato axeitado baseado nos destinatarios da mensaxe, ou pode chegar mesmo a crear dúas copias da mensaxe, unha asinada e/ou cifrada con &smime; e a outra asinada e/ou cifrada con &openpgp;. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>

    </sect2>

<sect2 id="configure-identity-advanced">
<title
>Avanzado</title>

<para
>A pestana <guilabel
>Avanzado</guilabel
> permite especificar algunhas opcións raramente empregadas ou especializadas da identidade seleccionada nese momento.</para>
<variablelist>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Enderezo de resposta</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Introduza o enderezo ao que se han de enviar as respostas ás súas mensaxes. Encha este campo só se é distinto do seu enderezo normal (o que se especifica en <guilabel
>Nome</guilabel
> e <guilabel
>Enderezo de correo electrónico</guilabel
> na pestana <link linkend="configure-identity-general"
><guilabel
>Xeral</guilabel
></link
>), dado que, por omisión, as respostas diríxense xa ao enderezo do remitente.</para>
<note
><para
>Este campo só é útil se quere que as respostas ao seu correo vaian a algún sitio distinto do seu enderezo de correo normal, &eg;, se vai utilizar esta identidade para enviar mensaxes desde un enderezo de correo que non pode recibir mensaxes. Teña en conta que algunhas listas de correo omiten este cabezallo co seu enderezo de publicación para se aseguraren de que as respostas van á lista no canto de aos individuos. En consecuencia, a utilidade deste campo é moi limitada e habería que usalo só en raras ocasións.</para
></note>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Enderezo BBC</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Pode tamén introducir un enderezo ao que enviar copias ocultas das súas mensaxes. Teña en conta que un só se envía unha copia oculta (BBC) a este enderezo cando se activa <menuchoice
><guimenu
>Vista</guimenu
><guimenuitem
>BCC</guimenuitem
></menuchoice
> ao redixir unha mensaxe. Se quere enviar un BCC facendo caso omiso desta opción, ha de mirar a pestana <guilabel
>Cabeceiras</guilabel
> da páxina <guilabel
>Compositor</guilabel
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Cartafol de mensaxes enviadas</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Seleccione o cartafol no que quere que se arquive o correo cando o envíe usando esta identidade. Os usuarios de <acronym
>IMAP</acronym
> deberían considerar modificar isto para un cartafol <acronym
>IMAP</acronym
>, para que así o seu correo enviado se almacene nun servidor no canto dun cartafol local. Así poden acceder a esas mensaxes desde unha localización diferente.</para>

<tip
><para
>Pódese controlar máis finamente onde arquivar as mensaxes enviadas creando un <link linkend="filters"
>filtro de mensaxes</link
> correspondente que se aplique ás mensaxes saintes.</para
></tip>

</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Cartafol de borradores</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Seleccione o cartafol no que arquivar os borradores cando utilice esta identidade. Os usuarios de <acronym
>IMAP</acronym
> deberían considerar cambiar isto para un cartafol <acronym
>IMAP</acronym
> para que os borradores se almacenen nun servidor no canto dun cartafol local. Deste xeito poden continuar facilmente a traballar nos seus borradores desde un sitio distinto.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Transporte especial</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Seleccione ou introduza un servidor SMTP alternativo para utilizar cando se envíen mensaxes con esta identidade.</para>

<note
><para
>Ha de configurar primeiro os servidores de correo sainte antes de os poder escoller da lista. Pódese facer na pestana <link linkend="configure-accounts-sending"
><guilabel
>Envío</guilabel
></link
> da páxina <link linkend="configure-accounts"
> <guilabel
>Contas</guilabel
></link
>.</para
></note>
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>
</sect2>

<sect2 id="configure-identity-signature">
<title
>Sinatura</title>

<para
>Esta pestana permite especificar unha asinatura (chamada ás veces <quote
>rodapé</quote
> ou <quote
>descargo de responsabilidade</quote
>) para engadir a cada mensaxe que se envíe utilizando esta identidade.</para>

<note
><para
>Este tipo de sinatura non ten nada que ver coas sinaturas (dixitais) para as que pode escoller as chaves na pestana <link linkend="configure-identity-cryptography"
>Criptografía</link
>. Non é un nome axeitado o de sinatura mais, dado que o termo xa se utiliza por todas partes, mantense esta denominación. Lembre simplemente que estas sinaturas e as sinaturas dixitais son dúas cousas completamente diferentes.</para
></note>

<para
>Seleccione a opción <guilabel
>Activar sinatura</guilabel
> se quere poder engadir unha sinatura cando use esta identidade. Para engadila <emphasis
>automaticamente</emphasis
> a cada mensaxe nova tamén terá que seleccionar <guilabel
>Inserir automaticamente a sinatura</guilabel
> na páxina de configuración do <guilabel
>Compositor</guilabel
>.</para>

<para
>O &kmail; pode obter o texto da sinatura de varias fontes. O modo tradicional en Unix consiste en ler o texto dun ficheiro chamado <filename
>.signature</filename
> que está no seu directorio persoal. O ficheiro pódese compartir entre varios programas, de xeito que poida utilizar a mesma sinatura en cada programa de correo electrónico que utilice.</para>

<para
>Para ler o texto dun ficheiro de texto seleccione <guilabel
>Obter texto de sinatura dun ficheiro</guilabel
>. Introduza o nome do ficheiro no campo de edición <guilabel
>Especificar ficheiro</guilabel
> ou prema o botón que hai á súa dereita para examinar o sistema de ficheiros. Se quere modificar o ficheiro, prema o botón <guilabel
>Editar Ficheiro</guilabel
>.</para>

<para
>O &kmail; pode ler tamén o texto de sinatura da saída dun comando. Así, pódense empregar programas como <command
>fortune</command
> para crear un texto de sinatura novo para cada mensaxe. Cóllese todo o que o programa imprime en <acronym
>stdout</acronym
> (saída estándar) e emprégase como texto de asinatura.</para>

<para
>Para ler o texto da saída dun comando, seleccione <guilabel
>Obter texto da sinatura da Saída do Comando</guilabel
>. Introduza o comando (preferentemente co camiño completo) no campo de edición <guilabel
>Especificar comando</guilabel
>.</para>

<para
>Como terceira opción, pode introducir o texto da sinatura directamente no diálogo de configuración do &kmail;. Para facelo, seleccione <guilabel
>Obter texto da sinatura do campo de embaixo</guilabel
> e introduza o texto na caixiña que aparece.</para>

<note
><para
>Por convención, na internet as sinaturas sepáranse do corpo da mensaxe cunha liña que contén só os tres caracteres <quote
>-- </quote
> (hífen, hífen, espazo). O &kmail; engadirá automaticamente esta liña ants do texto da sinatura de non estar xa presente no propio texto da sinatura.</para>
<para
>Se non quere que o &kmail; engada automaticamente este separador, simplemente engádallo vostede mesmo ao texto da sinatura.</para>
</note>

</sect2>

</sect1>

<sect1 id="configure-accounts">
<title
>Páxina Contas</title>

<para
>Pódese atopar unha introdución rápida á páxina <guilabel
>Contas</guilabel
> na sección <link linkend="setting-up-your-account"
>Configurar a súa Conta</link
>.</para>

<para
>Esta páxina permite crear unha ou máis <emphasis
>contas</emphasis
> (de recepción e de envío), &ie; combinacións de servidores de correo, información de acceso e outras opcións. O típico é crear unha conta de envío (empregada para enviar mensaxes) e unha de entrada (empregada para obter mensaxes). Pódense, porén, crear tantas contas como se queira, e asignar cada unha a unha a <link linkend="configure-identity"
>identidades</link
> diferentes ou decidir para cada mensaxe.</para>

<sect2 id="configure-accounts-sending">
<title
>Envío</title>

<para
>A pestana <guilabel
>Envío</guilabel
> permite definir servidores novos de correo sainte e configurar algunhas opcións comúns.</para>

<para
>Para información básica, consulte <link linkend="sending-mail"
>Configurar a súa Conta: Envío</link
>.</para>

<para
>Cando prema <guibutton
>Engadir...</guibutton
> ou <guibutton
>Modificar...</guibutton
>, abriránse os diálogos <guilabel
>Engadir transporte</guilabel
> ou <guilabel
>Modificar transporte</guilabel
>, respectivamente. Para enviar mediante <application
>sendmail</application
> ou programas semellantes, pódese especificar un nome e a localización do programa <command
>sendmail</command
>. Para <acronym
>SMTP</acronym
> pode especificar <guilabel
>Nome</guilabel
>, <guilabel
>Servidor</guilabel
> e <guilabel
>Porto</guilabel
> no servidor. <guilabel
>O servidor require autenticación</guilabel
> activará os campos <guilabel
>Login</guilabel
> e <guilabel
>Contrasinal</guilabel
> e os botóns <guilabel
>Método de autenticación</guilabel
> da pestana <guilabel
>Seguranza</guilabel
>. Se non está seguro acerca da configuración de seguranza pode facer que o &kmail; probe cal é a mellor configuración usando <guibutton
>Comprobar Que Recoñece o Servidor</guibutton
>.</para>

<para
><guilabel
>Confirmar previamente ao envío</guilabel
> mostrará unha petición de confirmación cada vez que vaia enviar unha mensaxe.</para>

<para
><guilabel
>Enviar mensaxes no cartafol de saída</guilabel
> permite especificar cando se han enviar as mensaxes en agarda, &ie; as mensaxes no cartafol de saída pendentes de enviar. Pode escoller entre:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Nunca automaticamente</guilabel
></term>
<listitem
><para
>As mensaxes en agarda só se enviarán se selecciona <menuchoice
><guimenu
>Ficheiro</guimenu
><guimenuitem
>Enviar mensaxes en agarda</guimenuitem
></menuchoice
>.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Nas Comprobacións Manuais de correo electrónico</guilabel
></term>
<listitem
><para
>As mensaxes en agarda enviaránse despois das comprobacións manuais de correo, &eg; con <menuchoice
><guimenu
>Ficheiro</guimenu
><guimenuitem
>Comprobar Correo</guimenuitem
></menuchoice
>. Pódense, por suposto, enviar manualmente as mensaxes en agarda con <menuchoice
><guimenu
>Ficheiro</guimenu
><guimenuitem
>Enviar mensaxes en agarda</guimenuitem
></menuchoice
>.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>En Todas as Comprobacións de correo electrónico</guilabel
></term>
<listitem
><para
>As mensaxes en agarda enviaranse despois de todas as verificacións de correo novo, &ie; despois das verificacións de correo automáticas e manuais. Pode, claro, enviar tamén as mensaxes en agarda con <menuchoice
><guimenu
>Ficheiro</guimenu
><guimenuitem
>Enviar mensaxes en agarda</guimenuitem
></menuchoice
>.</para
></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>

<para
>O <guilabel
>Método de envío por defecto</guilabel
> permite definar o que acontece cando se envía unha mensaxe. Se selecciona <guilabel
>Enviar agora</guilabel
>, a mensaxe envíase para o servidor inmediatamente, mentres que se selecciona <guilabel
>Enviar máis tarde</guilabel
>, a mensaxe ponse en fila de espera no cartafol de saída para ser enviada posteriormente co comando <menuchoice
><guimenu
>Ficheiro</guimenu
><guimenuitem
>Enviar Mensaxes en Agarda</guimenuitem
></menuchoice
> ou automaticamente cando comprobe o seu correo, dependendo da configuración de <guilabel
>Enviar mensaxes no cartafol de saída</guilabel
> de enriba.</para>

<para
>A <guilabel
>Propiedade da mensaxe</guilabel
> permite seleccionar como é que se codificará a mensaxe cando se envíe. <guilabel
>Permitir 8-bit</guilabel
> significa que o &kmail; enviará a mensaxe en <acronym
>ASCII</acronym
> de 8 bits, o que significa que os todos os caracteres especiais, como as letras acentuadas, enviaranse tal e cal. Se selecciona <guilabel
>Cumpre con MIME (Citas Imprimíbeis)</guilabel
>, os caracteres especiais codificaranse empregando as codificacións padrón do &MIME;, o que poden ser máis portábeis para os sistemas de correo distintos do <acronym
>ASCII</acronym
> de 8 bits. Recomendamos utilizar <guilabel
>Cumpre con MIME</guilabel
>.</para>

<note
><para
>Mesmo coa opción <guilabel
>Permitir 8-bit</guilabel
> seleccionada, o &kmail; utilizará a codificación <guilabel
>Cumpre con MIME</guilabel
> nalgunhas situacións, por exemplo para enviar mensaxes asinadas con criptografía.</para
></note>

<para
>O <guilabel
>Dominio por defecto</guilabel
> permite especificar o nome do dominio que se ha usar para completar os enderezos de correo que consistan só no nome do destinatario de correo. Por exemplo, cando configure o dominio por omisión como <replaceable
>kde.org</replaceable
>, as mensaxes que lle envíe a <replaceable
>xanmoure</replaceable
> enviaranse a <replaceable
>xanmoure@kde.org</replaceable
>.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-accounts-receiving">
<title
>Recepción</title>

<para
>Para a información básica, vexa <link linkend="receiving-mail"
>Configurar a súa Conta: Recepción</link
>.</para>

<para
><guilabel
>Comprobar o correo no inicio</guilabel
> permite especificar se KMail deberá verificar o correo novo logo de terse iniciado.</para>

<para
>Con <guilabel
>Notificación de Correo Novo</guilabel
> pódese configurar como é que o &kmail; notificará que chegaron mensaxes novas: <guilabel
>Pitido</guilabel
> toca un son curto; se estiver activado <guilabel
>Notificación de correo novo detallada</guilabel
>, entón o &kmail; mostrará o número de mensaxes novas de cada cartafol se vostede escolleu que se lle notificase cun diálogo. As opcións de notificación máis avanzadas, como a presentación dunha xanela ou a execución dun comando, están disponíbeis através do botón <guibutton
>Outras Accións</guibutton
>.</para>

</sect2>

</sect1>

<sect1 id="configure-appearance">
<title
>Páxina da Aparencia</title>

<sect2 id="configure-appearance-fonts">
<title
>Fontes</title>

<para
>Esta sección permite alterar o tipo, o tamaño e a codificación dos tipos de letra usados. O <guilabel
>Corpo da Mensaxe</guilabel
> configura o tipo de letra para a área de lectura da mensaxe, o <guilabel
>Compositor</guilabel
> muda o tipo de letra usado para escribir as mensaxes na xanela de composición. Existe un elemento separado para a <guilabel
>Lista de Mensaxes - Campo da Data</guilabel
> para poder escoller un tipo de letra monoespazado para o campo de data ser máis lexíbel.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-colors">
<title
>Cores</title>

<para
>Esta sección permite alterar a cor do texto. A opción <guilabel
>Reciclar cores en textos con moitas citas aniñadas</guilabel
> significa que mesmo o texto que se cite máis de tres veces aparecerá en cores. Lémbrese que as cores do <guilabel
>Texto citado</guilabel
> só funcionan no lector de mensaxes, non no compositor. </para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-layout">
<title
>Formato</title>

<para
><guilabel
>Amosar a barra de estado HTML</guilabel
> activa a barra do lado esquerdo da área de lectura, que indica se unha mensaxe estáen &html; ou non. Isto é importante porque as mensaxes en &html; poden imitar a aparencia dunha mensaxe asinada e cifrada, polo que deberá ser consciente do feito de que está a ler unha mensaxe en &html;. A barra de estado de &html; en si non é influenciada polo código &html; da mensaxe.</para>

<para
>A sección <guilabel
>Disposición da Fiestra</guilabel
> permite escoller a disposición dos elementos na xanela principal. Pódese escoller se se quere ter o <guilabel
>Panel de Previsualización da Mensaxe</guilabel
> ou non o ter de todo.</para>

<para
>A opción <guilabel
>Visor da Estrutura da Mensaxe</guilabel
> permite escoller cando estará visíbel o visor da estrutura: o visor da estrutura é a parte da xanela principal que permite acceder a todas as partes dunha mensaxe. <guilabel
>Non amosar nunca</guilabel
> desactiva o visualizador da estrutura (lémbrese que pode ainda así acceder aos anexos como iconas), <guilabel
>Amosar sempre</guilabel
> mostra o visor da estrutura mesmo se só hai unha parte de texto simple. <guilabel
>Amosar só para as mensaxes que non sexan texto en limpo</guilabel
> mostra o visor da estrutura só se ten sentido, &ie; se a mensaxe actual ten anexos ou partes en &html;.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-headers">
<title
>Cabeceiras</title>

<para
>Coa opción <guilabel
>Amosar o tamaño das mensaxes</guilabel
> seleccionada, existirá outra columna na área de cabeceiras que mostra o tamaño das mensaxes.</para>

<para
><guilabel
>Amosar iconas de cifrado</guilabel
> engade máis información de estado ás columnas do <guilabel
>Asunto</guilabel
> no panel de cabeceiras: cada mensaxe que fose asinada terá unha pequena icona <guiicon
>Asinada</guiicon
> diante do asunto e cada mensaxe que fose cifrada terá unha pequena icona <guiicon
>Cifrada</guiicon
> diante do asunto. Repare que ten que seleccionar unha mensaxe logo antes de estas iconas apareceren; até entón só se mostrarán símbolos de interrogación.</para>

<para
><guilabel
>Lista de mensaxes por fíos</guilabel
> pon todas as mensaxes no panel de cabeceiras nunha especie de árbore, de modo que as respostas a unha mensaxe estean directamente por baixo desa mensaxe.</para>

<para
>Con <guilabel
>Opcións do Agrupamento de Mensaxes por Fíos</guilabel
> pódese seleccionar se os fíos han aparecer expandidos (<guilabel
>abertos</guilabel
>) por omisión ou se han aparecer contraídos (<guilabel
>fechados</guilabel
>). Obviamente, pódense continuar a abrir e fechar os fíos cos botóns <guilabel
>+</guilabel
> e <guilabel
>-</guilabel
>.</para
> 

<para
>Con <guilabel
>Visualización de datas</guilabel
> pódese escoller entre varios formatos de datas. O <guilabel
>Formato Localizado</guilabel
> é o que se pode especificar baixo <guilabel
>País e Lingua</guilabel
> en &amp;. Para o formato <guilabel
>Personalizado</guilabel
> pode obter unha descrición dos valores posíbeis premendo <keycombo action="simul"
>&Shift;<keycap
>F1</keycap
></keycombo
> e logo na opción <guilabel
>Personalizado</guilabel
>.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-systemtray">
<title
>Bandexa do Sistema</title>

<para
>Se activa a icona da bandexa do sistema, mostrarase na bandexa do sistema a iconiña do &kmail; co número de mensaxes sen ler. Pódese activar a icona da bandexa do sistema do &kmail; con <guilabel
>Activar icona na bandexa do sistema</guilabel
>, e con <guilabel
>Modo da Bandexa do Sistema</guilabel
> pódese especificar se a icona da bandexa deberá mostrarse sempre ou só cando tiver mensaxes sen ler.</para>

<para
>Se a icona estiver visíbel, pode agochar a xanela principal do &kmail; calcando na icona ou no botón de fecho da xanela. Calcando na icona pode facer que a xanela principal do &kmail; sexa visíbel de novo. Se preme na icona co botón <mousebutton
>dereito</mousebutton
> do rato, terá un menú con algúns comandos útiles. Pode comprobar o correo novo, crear unha mensaxe nova ou sair do &kmail;. Para alén diso, existe a opción <guilabel
>Mensaxes Novas En</guilabel
>, que lista todos os cartafoles que conteñan mensaxes por ler. Se escolle un deses cartafoles, ese cartafol ficará seleccionado na xanela principal do &kmail;. </para>

</sect2>

<!-- fixme?: date + less than/greater than broken in kmail? -->
<!-- fixme?: "group" wording in program -->

</sect1>

  <sect1 id="configure-composer">
    <title
>Páxina do Compositor </title>

    <sect2 id="configure-composer-general">
      <title
>Xeral </title>

      <variablelist>
	<varlistentry id="configure-composer-general-append-signature">
	  <term>
	    <guilabel
>Inserir automaticamente a sinatura</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se esta opción estiver seleccionada, a súa sinatura, tal como está definida na <link linkend="configure-identity-signature"
>páxina de identidade</link
>, inclúese automaticamente no fin de todas as mensaxes que cree (&ie; mensaxes novas, respostas, &etc;). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-smart-quoting">
	  <term>
	    <guilabel
>Empregar aspas intelixentes</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se esta opción estiver seleccionada, o &kmail; rachará as liñas longas mais tentará manter as citas frecuentes (&eg; o<quote
>&gt; </quote
> aparecerá sempre no inicio da liña). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-auto-request-mdns">
	  <term>
	    <guilabel
>Pedir automaticamente confirmacións de entrega das mensaxes</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se esta opción estiver seleccionada, <xref linkend="composer-options-request-mdn"/>ficará por omisión <emphasis
>activo</emphasis
>. Selecciónea só se sabe o que está a facer. Moita xente considera que os &mdn; son unha molestia (ou simplemente ignóraos). É mellor optar por pedir as confirmacións mensaxe a mensaxe. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-word-wrap">
	  <term>
	    <guilabel
>Axuste de palabras na columna</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Permite activar ou desactivar a mudanza de liña na xanela do compositor e permite escoller a coluna na que se racharán (probabelmente non faga falta mudar o valor por omisión, que é <literal
>78</literal
>). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-autosave-interval">
	  <term>
	    <guilabel
>Intervalo de gravado automático</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Pódese crear unha copia de seguranza do texto do compositor regularmente. Esta opción permite indicar o intervalo usado para crear a copia de seguranza. Pódese desactivar a gravación automática configurando este valor como <literal
>0</literal
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-external-editor">
	  <term>
	    <guilabel
>Editor Externo</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se non gosta do Compositor, pode empregar un editor diferente. Repare que a xanela do Compositor se abrirá o mesmo e que o editor externo se abrirá logo así que vostede escriba un carácter no corpo da mensaxe. Cando remate, garde o texto e saia do editor. O texto aparecerá na xanela do compositor, desde onde o pode enviar. Repare que o editor pode non regresar inmediatamente; terá que utilizar &eg; <userinput
> <command
> gvim <option
>-f</option
> <varname
>%f</varname
> </command
> </userinput
> para <application
>gvim</application
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>

    </sect2>


<sect2 id="configure-composer-phrases">
<title
>Frases</title>

<para
>A pestana <guilabel
>Frases</guilabel
> permite definir a liñas xeradas automaticamente que se engaden ás respostas ás mensaxes ou ás mensaxes redirixidas e o carácter que se engade antes do texto citado. Existen caracteres especiais delimitados por &percnt; que inserirán determinados valores, que tamén se mostran na parte superior da sección <guilabel
>Frases</guilabel
>. Pódense engadir frases de resposta en linguas distintas da lingua por omisión do &kde; mediante o botón <guibutton
>Engadir...</guibutton
>. Alí pódese escoller entre diferentes linguas co menú despregábel <guilabel
>Lingua</guilabel
>. Isto só funciona con linguas para as que teña instalado o seu paquete i18n.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-subject">
<title
>Asunto</title>

<para
>Esta sección contén unha lista dos prefixos para <quote
>Resposta</quote
> e <quote
>Redirección</quote
>. Se recibe mensaxes que utilizan prefixos diferentes dos normais, pódeos engadir aquí para que o &kmail; os recoñeza. Deste xeito, o &kmail; pódeos ignorar ao ordenar as mensaxes e ao definir o asuntu dunha resposta ou dunha mensaxe redirixida, así como substituílos opcionalmente con <quote
>Re:</quote
> ou <quote
>Fwd:</quote
> respectivamente.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-charset">
<title
>Codificación</title>

<para
>Aquí pódense xestionar as codificacións por omisión usadas para as súas propias mensaxes. Comprobarase que cada mensaxe que envíe está escrita nun dos conxuntos de caracteres listados, comezando polo inicio da lista. Se estiver, usarase ese conxunto de caracteres. Se non estiver, aparecerá un diálogo que lle dirá que ten que escoller manualmente a codificación mediante <menuchoice
><guimenu
>Opcións</guimenu
><guisubmenu
>Establecer codificación</guisubmenu
></menuchoice
>. </para>

<para
>Se selecciona <guilabel
>Manter a codificación orixinal cando se resposte ou se reenvíe (se é posíbel)</guilabel
>, manterasee a codificación orixinal da mensaxe, a menos que existan caracteres que non se poidan representar con ese conxunto de caracteres.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-headers">
<title
>Cabeceiras</title>

<para
>Seleccione <guilabel
>Empregar sufixo ID de mensaxe personalizado</guilabel
> se quere que o &kmail; xere IDs de mensaxe cun sufixo personalizado. Introduza o sufixo que desexe no campo <guilabel
>Sufixo ID personalizado</guilabel
>. Asegúrese de que o sufixo que especifique é único a nivel mundial. O mellor é empregar o nome dun dominio que vostede posúa. Se non selecciona <guilabel
>Empregar sufixo ID de mensaxe personalizado</guilabel
>, o &kmail; xerará automaticamente o ID de mensaxe completo. Se non sabe o que é isto, non sinale esta opción.</para>

<para
>A lista <guilabel
>Definir campos personalizados para a cabeceira MIME</guilabel
> configura as cabeceiras que usará o &kmail; para as mensaxes saintes. Pódense inventar campos novos ou sobrepor os existentes. Esta funcionalidade só é últil para os usuarios avanzados.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-attachments">
<title
>Ficheiros Anexos</title>

<para
>Se ten que enviar anexos con nomes de ficheiro que conteñan caracteres non ingleses a usuarios de Outlook(TM) ou Outlook Express(TM), deberá seleccionar a opción <guilabel
>Nomes de anexos compatíbel con Outlook</guilabel
>. O &kmail; codificará entón os nomes dos anexos dunha forma non padrón que sexa comprendida polo Outlook(TM).</para>
<para
>Lémbrese que o &kmail; creará mensaxes incompatíbeis coa norma e, polo tanto, é posíbel que as súas mensaxes non sexan comprendidas polos clientes de correo que sigan as normas. En consecuencia, a non ser que non teña opción, non debería activar esta opción.</para>

<para
>Seleccione <guilabel
>Activar a detección de ficheiros anexos perdidos</guilabel
> se quere que o &kmail; lle avise cando estea a piqeus de enviar unha mensaxe sen anexos ainda que o texto da mensaxe conteña certas palabras que indiquen que pretende incluir un anexo. Pódese modificar a lista de palabras chave.</para>

</sect2>

</sect1>

  <sect1 id="configure-security">
    <title
>Páxina de Seguranza </title>

    <sect2 id="configure-security-reading">
      <title
>Lectura </title>

      <para
>Nesta pestana pódense configurar opcións relacionadas coa seguranza á hora de ler mensaxes. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-security-reading-prefer-html">
	  <term>
	    <guilabel
>Preferir HTML a texto simple</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; mostrará mensaxes en &html; co seu formato e disposición &html;. Recomendamos moito que non se active esta opción, dado que poden acontecer problemas relacionados co &html;. Cando esta opción está desactivada, pódense ler as mensaxes en &html;, mais só como texto normal. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-reading-external-references">
	  <term>
	    <guilabel
>Permitir que as mensaxes carguen contidos externos dende Internet</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; pode cargar imaxes, follas de estilo, &etc; externas desde a internet cando mire unha mensaxe en &html;. Recomendamos moito que non se seleccione isto (ainda que non teña efectos cando estea a ver mensaxes en texto normal). Engadindo referencias externas ás súas mensaxes, quen envían correo lixo poden detectar que e cando mirou para a súa mensaxe. Teña en conta que esta opción non ten efecto en &Java;, JavaScript e Extensións - estas desactívanse de todos os xeitos e non se poden activar en absoluto. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-reading-mdns">
	  <term>
	    <guilabel
>Confirmación de Entrega das Mensaxes</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Os &mdn; son unha xeralización do que comunmente se chama <quote
>acuse de recibo</quote
>. O autor da mensaxe solicita que se lle envíe unha comunicación sobre a entrega e o programa de correo do destinatario xera unha resposta a partir da cal o autor saberá o que lle aconteceu á súa mensaxe. Os tipos de configuramción comúns inclúen <quote
>amosada</quote
> (&ie; lida), <quote
>borrada</quote
> e <quote
>despachada</quote
> (&eg; reenviada). </para>
	    <para
>Dispón das opcións seguintes (listadas como <guilabel
>Política de envío</guilabel
>) para controlar <emphasis
>cando</emphasis
> quere que o &kmail; envíe &mdn;s: </para>
	    <variablelist>
	      <varlistentry>
		<term
><guilabel
>Ignorar</guilabel
> (recomendada) </term>
		<listitem>
		  <para
>Ignora todos os pedidos de notificación. Nunca se enviará unha &mdn; automaticamente. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel
>Preguntar</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para
>Resposta aos pedidos só despois de lle pedir autorización ao usuario. Deste xeito, pode enviar &mdn; para mensaxes escollidas e ignorar ou rexeitar outras. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel
>Denegar</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para
>Envía sempre unha notificación <quote
>denegada</quote
>. Isto só <emphasis
>lixeiramente</emphasis
> mellor que enviar sempre &mdn;. O autor saberá igual que se actuou sobre a mensaxe; simplemente non pode saber se se eliminou, leu, &etc; </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel
>Enviar sempre</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para
>Envía sempre a notificación de entrega pedida. Isto significa que o autor da mensaxe sabe cando se actuou sobre a mensaxe e, ademais, o que lle aconteceu (foi mostrada, eliminada, &etc;). Non se recomenda esta opción para nada, mais está disponíbel dado que ten sentido onde a privacidade non sexa un problema, &eg; na xestión de relacións cos clientes. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	    </variablelist>
	    <para
>Se non tiver a certeza, experimente un pouco con <guilabel
>Preguntar</guilabel
> e, se acha que as preguntas do &kmail; lle resultan molestas, mude para <guilabel
>Ignorar</guilabel
>. </para>
	    <para
>As opcións seguintes (listadas como <guilabel
>Citar a mensaxe orixinal</guilabel
>) permiten controlar <emphasis
>canto</emphasis
> se envía da mensaxe orixinal en &mdn;. </para>
	    <variablelist>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel
>Nada</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para
>Non se inclúe na resposta &mdn; ningunha parte da mensaxe a non ser o ID obrigatorio da mensaxe e o destinatario orixinal. Isto conserva información dabondo para que o remitente atope a mensaxe no seu correo enviado para a que se xerou a &mdn;. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel
>Mensaxe completa</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para
>Anexa a mensaxe completa á notificación de entrega. Normalmente, isto é demasiado. Non engade información valiosa que non se poda deducir das cabeceiras da mensaxe mesmas, mais ás veces hai que insiste nisto, xa que así lle resulta máis doado aos humanos relacionar o contido da mensaxe co que enviaron antes que simplemente as cabeceiras. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel
>Só as cabeceiras</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para
>Anexa só as cabeceiras á notificación de entrega. Normalmente isto abonda para permitir que tanto os humanos (polo asunto) como os computadores (polo ID da mensaxe) relacionen doadamente a &mdn; e a mensaxe orixinal. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	    </variablelist>
	    <para
>Se non tiver a certeza, deixe a opción como está. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>
	    <guilabel
>Non enviar MDNs en resposta a mensaxes cifradas</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Esta opción suprime o envío de &mdn; se a mensaxe está cifrada (parcialmente ou totalmente). Isto limita as tentativas de empregar a funcionalidade do &mdn; do &kmail; como un <emphasis
>oráculo</emphasis
> que permita deducir se vostede foi quen de descrifrar ou non a mensaxe. </para>
	    <para
>De forma estrita, esta opción non é precisa, dado que o &kmail; envía &mdn;s independentemente do feito de que a mensaxe se puidese descifrar con éxito ou non (o pedido de notificación de entrega reside na parte non cifrada da mensaxe), mais dalle ao usuario consciente da seguranza a opción de os enviar sempre que for pedido (opción non seleccionada) ou nunca (opción seleccionada). </para>
	    <para
>Se non tiver a certeza, deixe a opción seleccionada. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>
	    <guilabel
>Importar automaticamente chaves e certificados</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; importa automaticamente os anexos que conteñan chaves &openpgp; para o seu chaveiro local e os anexos que conteñan chaves &smime; para a súa caixa de chaves local. </para>
	    <note>
	      <para
>A verificación das sinaturas &smime; implica sempre a importación dos certificados contidos na mensaxe. Polo tanto, esta opción non afecta este comportamento. Tampouco ten relación coa funcionalidade de <option
>obtención automática de chaves</option
> do &gpg;, coa que o &gpg; tentará importar as chaves descoñecidas desde un servidor de chaves. </para>
	    </note>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>
    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-composing">
      <title
>Edición </title>

      <para
>Nesta pestana pódense configurar opcións relacionadas coa seguranza á hroa de redixir mensaxes. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-security-composing-automatically-sign">
	  <term>
	    <guilabel
>Asinar automaticamente as mensaxes</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, a opción <xref linkend="composer-options-sign-message"/> do compositor ficará <emphasis
>activada</emphasis
> por omisión. </para>
	    <para
>Porén, pódese activar ou desactivar para cada mensaxe. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-encrypt-to-self">
	  <term>
	    <guilabel
>Cifrarse sempre a un mesmo</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, calquer mensaxe que se cifre para os destinatarios tamén se cifrará para si mesmo. </para>
	    <warning>
	      <para
>Se non se activa esta opción, pode que vostede non sexa quen de descifrar máis as mensaxes escritas por vostede mesmo e cifradas para outra xente. </para>
	    </warning>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-store-sent-encrypted">
	  <term>
	    <guilabel
>Gravar as mensaxes enviadas cifradas</guilabel
><!--
	    --><footnote>
	      <para
>Esta opción permite un modo de empregar o cifrado de correo que ás veces se chama (de forma enganadora) cifrado <quote
>só para o transporte</quote
>. Neste modo de operación, retírase o cifrado da mensaxe logo de chegar ao destino. O cifrado dura só o tempo que lle leva chegar ao seu destino. </para>
	      <para
>O &kmail; apoia este modo a medias, dado que esta funcionalidade debería estar colocada mellor no <emphasis
>servidor</emphasis
> de correo (<acronym
>MTA</acronym
>) que no <emphasis
>cliente</emphasis
> (<acronym
>MUA</acronym
>). Pode, polo tanto, desaparecer en futuras versións do &kmail;. </para>
	    </footnote>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, as mensaxes almacénanse no seu cartafol de <guilabel
>correo enviado</guilabel
> logo de que as envíe (&ie; se estaban cifradas tamén se almacenan así). </para>
	    <para
>Se non estiver seleccionado, as mensaxes gardaranse <emphasis
>sempre</emphasis
> sen cifrar no seu cartafol de <guilabel
>correo enviado</guilabel
>, mesmo se se enviaron cifradas. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-show-encryption-key">
	  <term>
	    <guilabel
>Amosar sempre as chaves de cifrado para aprobación</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, cada vez que cifre unha mensaxe aparecerá un diálogo que lle presenta as chaves de cifrado que se han empregar para cada destinatario. Nel poderá revisar a escolla de chaves, alteralas e aprovar o cancelar a operación de cifrado. Recomendamos que seleccione isto, xa que fai que o proceso de cifrado sexa máis transparente. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-opportunistic-encryption">
	  <term>
	    <guilabel
>Cifrar automaticamente as mensaxes sempre que se poida</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Isto tamén se chama <quote
>cifrado oportunista</quote
>. Se estiver seleccionado, o &kmail; tentará facer a correspondencia dos destinatarios coas chaves (&openpgp; ou &smime;) mesmo cando vostede <emphasis
>non</emphasis
> solicitase expresamente o cifrado. Se se atopan chaves utilizábeis para todos os destinatarios, o &kmail; preguntará se quere ou non cifrar a mensaxe. </para>
	    <para
>Recoméndase moito activar isto, dado que torna o cifrado de mensaxes realmente doado. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-never-sign-encrypt-drafts">
	  <term>
	    <guilabel
>Nunca asinar/cifar cando se garde como borrador</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; non tentará asinar e/ou cifrar as mensaxes que simplemente se gardan no cartafol de <guilabel
>borradores</guilabel
>. Isto é máis práctico e non se torna nunha perda grande de seguranza, sempre que o cartafol de borradores for seguro. Os usuarios de &imap; deberían ter esta opción desactivada se o seu cartafol de <guilabel
>borradores</guilabel
> está no servidor. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>

    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-warnings">
      <title
>Advertencias </title>

      <para
>Nesta pestana pódense activar ou desactivar os avisos relacionados coa seguranza. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-send-unsigned">
	  <term>
	    <guilabel
>Advertir cando se tenten enviar mensaxes non asinadas</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; mostrará unha advertencia se por calquera razón se fose enviar unha mensaxe sen a asinar dixitalmente. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-send-unencrypted">
	  <term>
	    <guilabel
>Advertir cando se tente enviar unha mensaxe non cifrada</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; mostrará unha advertencia se por calquera razón se fose enviar unha mensaxe sen cifrar. </para>
	    <note>
	      <para
>Ainda que sexa normal asinar todas as mensaxes que se envíen, cifralas non o é. Polo tanto, a non ser que a súa empresa teña unha política de non enviar nunca mensaxes sen cifrar, podería ser unha boa idea manter esta opción desactivada e confiar no <link linkend="configure-security-composing-opportunistic-encryption"
>cifrado oportunista</link
> para altertar se <emphasis
>podería</emphasis
> enviar mensaxes cifradas mais non o pedira. </para>
	    </note>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-receiver-email-not-in-cert">
	  <term>
	    <guilabel
>Advertir se o enderezo de correo electrónico do destinatario non se atopa no certificado</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; emitirá un aviso se se vai usar un certificado &smime; ou unha chave &openpgp; para un destinatario cuxo enderezo de correo non aparece listado entre os enderezos de correo almacenados no certificado. </para>
	    <para
>Entre as situacións nas que se activaría este aviso están o configurar as chaves &openpgp; ou os certificados &smime; por identidade, o cifrar e o verificar sinaturas, se a sinatura se fixo cun certificado que non inclúe o enderezo de correo do remitente. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-near-expire">
	  <term>
	    <guilabel
>Advertir se un certificado/chave caduca pronto</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, o &kmail; avisará cando se vaian empregar un certificado &smime; ou unha chave &openpgp; que estean a piques de caducar. </para>
	    <para
>Pódese configurar por separado o período no cal avisar antes de que caduque a chave ou certificado para as chaves de sinatura e de cifrado, así como (no caso de &smime;) para os certificados de usuario final, certificados de <acronym
>CA</acronym
> intermediarias e certificados raiz. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-reenable-all-warnings">
	  <term>
	    <guilabel
>Reactivar Todas as Advertencias "Non Preguntar de Novo"</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Para alén dos avisos principais que se describiron máis arriba, existen máis mensaxes de advertencia e de información que conteñen unha opción para non os mostrar máis. Se os quixer reactivar despois de escoller non os ver máis, pódeo facer premendo este botón. <footnote
> <para
>Isto reactivará <emphasis
>todos</emphasis
> estes avisos en &kmail;. Non ten moito sentido permitir unha seleccion máis fina de que avisos mostrar xa que vostede pode simplemente seleccionar a opción de suprimilos de novo cando aparezan de novo. </para>
	      </footnote>
	    </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>

    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-smime-validation">
      <title
>Validación &smime; </title>

      <para
>Esta pestana contén entradas seleccionadas do <link linkend="configure-security-crypto-backends-configure"
>diálogo de configuración de mecanismos dinámicos</link
> do &gpgsm;. Consulte o manual do &gpgsm; para unha descrición destas opcións. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-smime-validation-certificate-crls">
	  <term>
	    <guilabel
>Validar certificados empregando CRLs</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se isto estiver seleccionado, os certificados &smime; valídanse empregando Listas de Revogación de Certificados (<acronym
>CRLs</acronym
>). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-validation-certificate-ocps">
	  <term>
	    <guilabel
>Validar certificados en liña (OCSP)</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se esta opción estiver seleccionada, os certificados &smime; valídanse empregando o Protocolo de Estado de Certificados En Liña (<acronym
>OCSP</acronym
>). </para>
            <para
>Encha o <acronym
>URL</acronym
> do sistema de <acronym
>OCSP</acronym
> no campo reservado para este efecto. </para
> 
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-online-certificate-responder-url">
	  <term>
	    <guilabel
>URL do servidor OCSP</guilabel>
          </term>
         <listitem>
	      <para
>Introduza o enderezo do servidor para a validación en liña de certificados. O <acronym
>URL</acronym
> comeza normalmente por <emphasis
>http://</emphasis
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-online-certificate-responder-signature">
	  <term>
	    <guilabel
>Sinatura do servidor OCSP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Seleccione ou altere a chave &smime; que queira empregar. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-online-certificate-responder-ignore">
	  <term>
	    <guilabel
>Ignorar o URL de servizo dos certificados</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Seleccione esta opción para ignorar a validación en liña usando o OCSP. Esta opción require o <emphasis
>dirmngr &gt;= 0.9.0</emphasis
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-validation-policies">
	  <term>
	    <guilabel
>Non comprobar a política dos certificados</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Por omisión, <guilabel
>GnuPG</guilabel
> emprega o ficheiro <emphasis
>~/.gnupg/policies.txt</emphasis
> para comprobar se se permite unha política de certificados. Se se selecciona esta opción non se comproban as políticas. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-validation-consult-crls">
	  <term>
	    <guilabel
>Non consultar nunha unha CRL</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se se activa esta opción, as Listas de Revogación de Certificados non se empregarán nunca para validar certificados <acronym
>&smime;</acronym
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-validation-fetch-issuer">
	  <term>
	    <guilabel
>Obter os certificados de expendedor que falten</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Seleccione esta opción se quere que se obteñan os certificados do emisor que falten cando sexa necesario. Isto aplícase a ambos os dous métodos de valicación, <acronym
>CRLs</acronym
> e <acronym
>OCSP</acronym
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-requests">
	  <term>
	    <guilabel
>Non realizar ningunha solicitude HTTP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Deshabilita por completo o uso de <acronym
>HTTP</acronym
> para <acronym
>&smime;</acronym
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-ignore-distribution-point">
	  <term>
	    <guilabel
>Ignorar os Puntos de Distribución CRL HTTP dos certificados</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>A procurar pola localización dunha <acronym
>CRL</acronym
>, o certificado <quote
>"a comprobar"</quote
> contén normalmente o que se coñecen como entradas de Punto de Distribución (<acronym
>DP</acronym
>) de CRL, que son <acronym
>URLs</acronym
> que describen como acceder ao <acronym
>URL</acronym
>. Emprégase a primeira entrada de <acronym
>DP</acronym
> que se atope. Con esta opción, ignóranse todas as entradas que utilicen o esquema <acronym
>HTTP</acronym
> ao procurar por un <acronym
>DP</acronym
> axeitado. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-proxy">
	  <term>
	    <guilabel
>Empregar proxy HTTP do sistema</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se se selecciona esta opción, empregarase o valor do proxy <acronym
>HTTP</acronym
> amosado á dereita (que provén da variábel de ambiente http_proxy) para calquera solicitude <acronym
>HTTP</acronym
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-requests-proxy">
	  <term>
	    <guilabel
>Empregar este proxy para as solicitudes HTTP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Introduza aquí a localización do seu Proxy <acronym
>HTTP</acronym
>, que se utilizará para todas as solicitudes <acronym
>HTTP</acronym
> relacionadas con <acronym
>&smime;</acronym
>. A sintaxe é <quote
>servidor:porto</quote
>; por exemplo <emphasis
>omeuproxy.ningures.com:3128</emphasis
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-ldap-requests">
	  <term>
	    <guilabel
>Non realizar ningunha solicitude LDAP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Deshabilita por completo o uso de <acronym
>LDAP</acronym
> para <acronym
>&smime;</acronym
>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-ldap-distribution-point">
	  <term>
	    <guilabel
>Ignorar o Punto de Distribución CRL LDAP dos certificados</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Cando se procura pola localización dunha <acronym
>CRL</acronym
>, o certificado <quote
>a comprobar</quote
> contén normalmente o que se coñecen como entradas Punto de Distribución CRL (<acronym
>DP</acronym
>), que son <acronym
>URLs</acronym
> que describen o xeito de acceder ao <acronym
>URL</acronym
>. Úsase a primeira entrada <acronym
>DP</acronym
> que se atope.  Con esta opción, ignóranse todas as entradas que usen o esquema <acronym
>LDAP</acronym
> cando se procure por un <acronym
>DP</acronym
> axeitado. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-ldap-proxy-host">
	  <term>
	    <guilabel
>Servidor primario para as solicitudes LDAP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para
>Se se introduce aquí un servidor <acronym
>LDAP</acronym
>, todas as solicitudes <acronym
>LDAP</acronym
> irán primeiro a ese servidor. Máis exactamente, esta configuración omite calquer parte de servidor e porto especificados nun <acronym
>URL de LDAP</acronym
> e tamén se utilizará se se omitiron o servidor e o porto do <acronym
>URL</acronym
>. Empregaranse outros servidores <acronym
>LDAP</acronym
> só se falla a conexión co <emphasis
>proxy</emphasis
>.A sintaxe é <acronym
>SERVIDOR</acronym
> OU <acronym
>SERVIDOR:PORTO</acronym
>. Se se omite o porto, emprégase o porto 389 (porto <acronym
>LDAP</acronym
> estándar). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>
    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-crypto-backends">
      <title
>Ferramentas de cifrado </title>

      <para
>Nesta pestana pódense configurar os mecanismos de cifrado que se han empregar para as operacións criptográficas do &openpgp; e do &smime; (como asinar e cifrar). </para>

      <para
>Do lado dereito vese unha lista dos mecanismos disponíbeis. Por baixo de cada elemento pódense ver os protocolos (&openpgp; e/ou &smime;) que recoñece o mecanismo. Se non se lista un protocolo, o mecanismo non o recoñece. Se se lista, mais en gris, o mecanismo coñece o protocolo, mais non se atoparon algúns programas necesarios ou producíronse outros erros na inicialización. Se preme <guibutton
>Examinar de novo</guibutton
>, aparece un diálogo que lista as razóns dos problemas de inicialización. </para>

      <para id="configure-security-crypto-backends-configure"
>Para configurar un mecanismo, seleccióneo na lista de mecanismos disponíbeis e prema <guibutton
>Configurar...</guibutton
>. O diálogo de configuración, específico para cada mecanismo, créase dinamicamente a partir da información enviada polo mecanismo. Pode, polo tanto, mudar se actualiza as aplicacións do mecanismo, ainda que o &kmail; non se altere. Se o botón <guibutton
>Configurar...</guibutton
> estiver desactivado, o mecanismo non permite empregar un diálogo de configuración. </para>

      <para
>Consulte os manuais das aplicacións de cada mecanismo para unha descrición das opcións que se presentan nos diálogos de configuración dos mecanismos. </para>

      <para
>Diante das entradas de cada protocolo de mecanismo pódese ver unha opción coa que se pode seleccionar que mecanismo se ha de usar para cada protocolo dado. Estas opcións son exclusivas de cada protocolo, o que significa que se selecciona un mecanismo para realizar operacións de &openpgp;, todas as outras implementacións de &openpgp; deixarán de estar seleccionadas, mais manterase a selección do mecanismo &smime;. Se non se selecciona ningún mecanismo para un protocolo dado, ese protocolo estará efectivamente desactivado para ser usado polo &kmail;. </para>

    </sect2>

  </sect1
> <!-- configure-security -->

<sect1 id="configure-misc">
<title
>Páxina de Miscelánea</title>

<sect2 id="configure-misc-folders">
<title
>Cartafoles</title>

<variablelist>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Requirir confirmación antes de botar todas as mensaxes no lixo</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Active esta opción se quere que se lle pida confirmación sempre que utilice <menuchoice
><guimenu
>Cartafol</guimenu
><guimenuitem
>Mover Todas as Mensaxes para o Lixo</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Excluir mensaxes importantes da caducidade</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Active esta opción se non quere que as mensaxes importantes se eliminen cando caduquen as mensaxes, &ie; durante a eliminación automática das mensaxes antigas.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry id="configure-misc-folders-go-unread">
<term
><guilabel
>Cando se tente procurar as mensaxes non lidas</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Esta opción controla o que acontece se preme un dos atallos para ir á mensaxe anterior ou seguinte sen ler (&eg; <keycap
>Espazo</keycap
>). Se lle pide ao &kmail; que vaia á seguinte mensaxe sen ler, ainda que non haxa ningunha mensaxe sen ler por baixo da mensaxe seleccionada nese momento, sucede o seguinte: <itemizedlist
> <listitem
> <para
>Se está seleccionado <guilabel
>Non Voltar ao Inicio</guilabel
>, non acontece nada. </para
> </listitem
> <listitem
> <para
>Se está seleccionado <guilabel
>Circular no Cartafol Actual</guilabel
>, o &kmail; procurará polo comezo do cartafol actual até atopar unha mensaxe sen ler. Se non hai ningunha, non acontece nada.</para
> </listitem
> <listitem
> <para
>Se está seleccionado <guilabel
>Circular por Todos os Cartafoles</guilabel
>, o &kmail; procurará primeiro no cartafol actual por unha mensaxe sen ler. Se non atopa ningunha, entón &kmail; procurará no seguinte cartafol que conteña mensaxes sen ler. </para
> </listitem
> </itemizedlist
> Aplícase o mesmo se se lle pide ao &kmail; que vaia para a mensaxe sen ler anterior. </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Saltar para a primeira mensaxe sen ler ao entrar nun cartafol</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Se esta opción está activada, o &kmail; irá á primeira mensaxe sen ler cando entre nun cartafol; se non está activada, o &kmail; irá á primeira mensaxe nova ou, se non hai ningunha mensaxe nova, á mensaxe que estaba seleccionada cando se saiu do cartafol.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Marcar as mensaxes escollidas como lidas despois de...</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Cando seleccione unha mensaxe <guilabel
>nova</guilabel
> ou <guilabel
>sen ler</guilabel
>, o &kmail; mudará o estado da mensaxe para <guilabel
>lida</guilabel
> após o número de segundos que introduza aquí. Se se desactiva esta opción, as mensaxes manterán o seu estado de <guilabel
>novas</guilabel
> ou <guilabel
>sen ler</guilabel
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Preguntar por acción despois de arrastrar as mensaxes para outro cartafol</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Cando arrastre unha mensaxe para un cartafol diferente, aparecerá unha xaneliña que lle preguntará se quere mover ou copiar a mensaxe. Se desactiva esta opción, a mensaxe moverase inmediatamente, sen preguntar.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Por defecto, os cartafoles de mensaxes no disco son...</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Aquí pode definir o <link linkend="folders-format"
>formato de cartafoles</link
> por omisión que se ha empregar cando cree un cartafol novo.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Abrir este cartafol no inicio</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Aquí pódese definir o cartafol que quere que se seleccione por omisión cando inicie o &kmail;. Se só emprega cartafoles &imap;, pode configurar isto para que sexa o seu cartafol de entrada &imap;. Se fai isto, pode contraer os cartafoles locales na lista de cartafoles, e ficarán fechadas cando se inicie o &kmail;.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Baleirar o lixo cando se saia do programa</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>O cartafol do lixo límpase de mensaxes cando sae do &kmail; se se selecciona esta opción.</para
> 
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>

</sect2>

<sect2 id="configure-misc-groupware">
<title
>Groupware</title>

<variablelist>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Activar a funcionalidade do recurso de IMAP</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Posibilita almacenar as entradas das aplicacións do Kontact (KOrganizer, KAddressBook e KNotes). Hai que definir esta opción cando configure Kontact como <guilabel
>Cliente do Kolab para KDE</guilabel
>. Se esta opción estiver activa, terá tamén que engadir os recursos axeitados do <guilabel
>Centro de Control de KDE</guilabel
> (kcontrol)  na sección <guilabel
>Configuración dos Recursos de KDE</guilabel
>. Hai que engadir os recursos de <guilabel
>Kolab</guilabel
> no caso de que a funcionalidade dos recursos se aplique á configuración do <guilabel
>cliente de Kolab para KDE</guilabel
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="configure-misc-format-groupware-folders">
<term
><guilabel
>Formato empregado para os cartafoles de traballo en grupo</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Escolla o formato de almacenamento para os cartafoles de traballo en grupo</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para
>O formato por omisión é <guilabel
>Normal (Ical/Vcard)</guilabel
> para os cartafoles de calendarios (Ical) e os cartafoles de caderno de enderezos (Vcard). Isto torna disponíbeis todas funcionalidades do Kontact.</para>
</listitem>
<listitem>
<para
>Os usuarios do <guilabel
>Kolab</guilabel
> deberían escoller <guilabel
>XML do Kolab</guilabel
>. Este formato emprega un modelo personalizado que se asemella ao empregado por Microsoft Outlook(tm) e ofrece unha mellor compatibilidade.</para>
</listitem>
</itemizedlist>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Lingua para os cartafoles de groupware</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Escolla entre as linguas disponíbeis para os nomes dos cartafoles do almacenamento <guilabel
>IMAP</guilabel
> para a súa lingua. Teña en conta que esta opción só pretende a compatibilidade con Microsoft Oulook(tm). Non se recomenda que mude o seu valor por omisión, a menos que teña de o facer, dado que torna a mudanza de linguas imposíbel.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Os cartafoles de recursos están na conta</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Seleccione o pai dos cartafoles de recursos <guilabel
>IMAP</guilabel
>. Debería seleccionar o nome da súa conta <guilabel
>IMAP/DIMAP</guilabel
>. Por omisión, o servidor do <guilabel
>Kolab</guilabel
> define que a caixa de entrada de <guilabel
>IMAP</guilabel
> sexa o pai.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Agochar cartafoles groupware</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Non necesitría ver os cartafoles que conteñen os recursos de <guilabel
>IMAP</guilabel
>. Porén, se os quixer ver, pódeo facer activando esta opción.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Xestionar as cabeceiras De:/Para: nas respostas aos convites</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Active esta opción para permitir que o Outlook(tm) de Microsoft comprenda as súas respostas aos pedidos de convites.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Enviar convites no corpo da mensaxe</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Os convites costuman ser envidados como anexos nunha mensaxe de correo. Ao activar esta opción, permite que as mensaxes de convite se envíen no texto do correo, o que é preciso para enviar convites e respostas ao Outlook(tm) de Microsoft.</para
> 
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect2>

</sect1>

<sect1 id="configure-non-gui-options">
<title
>Opcións sen representación da interface do usuario</title>
<para
>Apart from the options presented in the configuration dialog, some options can only be set directly in the &kmail; configuration file or through KIOSK. These so called "hidden" configuration options cannot be changed via the normal &kmail; Settings dialog; they must be made by modifying the configuration file using a text editor or the <command
>kwriteconfig</command
> program. </para>

<para
>The &kmail; configuration file is called <filename
>kmailrc</filename
> and can be found in your home directory. The location can vary according to your operating system or distribution, but can always be found by running the command <userinput
><command
>kde4-config --path config --locate kmailrc</command
></userinput
>. For the remainder of this section, assume that the configuration file is located in <filename
>/path/to/kmailrc</filename
>. </para>

<warning
><para
>Whenever changing these options, make sure to quit &kmail; first before editing the configuration file. Only restart &kmail; after you have made <emphasis
>and saved</emphasis
> the changes to the configuration file. </para
></warning>

<variablelist>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>Enviar Notificacións de Entrega de Mensaxes cun remitente baleiro (SendMDNsWithEmptySender)</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Envía as Notificacións de Entrega das Mensaxes cunha cadea de remitente baleira. Pode que algúns servidores estean configurados para rexeitar estas mensaxes, de modo que, se estiver a ter problemas ao enviar MDNs, asegúrese que esta opción non está activada. Para activala, engada unha liña que poña: SendMDNsWithEmptySender=true na sección [MDN] do ficheiro de configuración do kmail. De non existir tal sección, simplemente engada "[MDN]" nunha liña soa xusto por riba da opción. Teña en conta que a configuración por omisión como "false" estritamente falando viola as normas da internet, mais está definida desa forma por razóns prácticas, para evitar que os servidores rexeiten MDNs que KMail xera porque pensan que son lixo electrónico. </para>
<para
><prompt
>&percnt;</prompt
> <userinput
><command
>kwriteconfig</command
> <option
>--file <replaceable
>/path/to/kmailrc</replaceable
> --group MDN --key SendMDNsWithEmptySender true</option
></userinput
> </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>MaximumAttachmentSize</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>This allows the maximum file size allowed for attachments in the mail composer to be limited. To limit attachments to 20 MB in size, for example, add a line reading (under [Composer] section): </para>
<programlisting
>MaximumAttachmentSize=20
</programlisting>
<para
><prompt
>&percnt;</prompt
> <userinput
><command
>kwriteconfig</command
> <option
>--file <replaceable
>/path/to/kmailrc</replaceable
> --group Composer --key MaximumAttachmentSize 20</option
></userinput
> </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>CloseDespiteSystemTray</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Esta opción permite configurar a aplicación para que se feche por completo, mesmo se hai unha icona da bandexa do sistema configurada, o que normalmente mantería a aplicación en execución. Para activar a funcionalidade, engada unha liña que diga (na sección [General]): </para>
<programlisting
>CloseDespiteSystemTray=true
</programlisting>
<para
><prompt
>&percnt;</prompt
> <userinput
><command
>kwriteconfig</command
> <option
>--file <replaceable
>/path/to/kmailrc</replaceable
> --group General --key CloseDespiteSystemTray true</option
></userinput
> </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>CheckOutOfOfficeOnStartup</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Con esta opción activada, o KMail comprobará sempre no arranque se existe unha mensaxe "fora da oficina" configurada e mostrará un aviso de ser así. Para desactivar esta funcionalidade, engada unha liña que diga (na sección [OutOfOffice]): </para>
<programlisting
>CheckOutOfOfficeOnStartup=false
</programlisting>
<para
><prompt
>&percnt;</prompt
> <userinput
><command
>kwriteconfig</command
> <option
>--file <replaceable
>/path/to/kmailrc</replaceable
> --group OutOfOffice --key CheckOutOfOfficeOnStartup false</option
></userinput
> </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>disregardUmask</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>In versions prior to 1.9, &kmail; saved all attachments to disk with permissions set to 600 &mdash; only readable or writable by the owner of the file. In response to user feedback, this was made configurable in &kmail; version 1.9, with the defaults changed to honour the umask set on the user account while saving files to disk. To enable this feature, add a line reading (under [General] section): </para>
<programlisting
>disregardUmask=true
</programlisting>
<para
><prompt
>&percnt;</prompt
> <userinput
><command
>kwriteconfig</command
> <option
>--file <replaceable
>/path/to/kmailrc</replaceable
> --group General --key disregardUmask true</option
></userinput
> </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term
><guilabel
>ShowUserAgent</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Starting in version 1.9, &kmail; can show the User-Agent or X-Mailer value from the message header when using Fancy Headers (see View->Headers menu). To enable this feature, add a line reading (under [Reader] section): </para>
<programlisting
>ShowUserAgent=true
</programlisting>
<para
><prompt
>&percnt;</prompt
> <userinput
><command
>kwriteconfig</command
> <option
>--file <replaceable
>/path/to/kmailrc</replaceable
> --group Reader --key ShowUserAgent true</option
></userinput
> </para>
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>
</sect1>

</chapter>